بررسی تأثیر آموزش بهداشت جنسی بر رضایت جنسی زوجین

مقدمه: نارضایتی جنسی دلیل اصلی 80% اختلافات زناشویی است، با توجه به اینکه بسیاری از زوجین ایرانی از نارضایتی جنسی رنج می برند، مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه تأثیر آموزش بهداشت جنسی بر رضایت جنسی زوجین انجام شد. روش­کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1390 بر روی 34 زوج واجد شرایط پژوهش، انجام شد. زوجین به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در ابتدای مطالعه، پیش آزمون توسط زوجین هر دو گروه تکمیل شد. یک هفته پس از تکمیل پیش آزمون، برای گروه مداخله 4 جلسه 120 دقیقه ای آموزش بهداشت جنسی به صورت مجزا برای زنان و مردان در نظر گرفته شد و برای گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد. 3 ماه پس از آموزش، زوجین هر دو گروه به پس آزمون پاسخ دادند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات فردی و رضایت جنسی بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری spss (نسخه 16) و روش های آمار توصیفی و آزمون های کای دو، تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: در ابتدای مطالعه، افراد دو گروه از نظر مشخصات فردی و رضایت جنسی تفاوت آماری معنی داری نداشتند و همگن بودند. رضایت جنسی زوجین دو گروه مداخله و کنترل، 3 ماه پس از آموزش تفاوت آماری معنی داری داشت (01/0=p). همچنین بین رضایت جنسی مردان دو گروه مداخله و کنترل پس از آموزش (02/0=p) و مردان گروه مداخله قبل و بعد از آموزش (01/0=p) تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. نتیجه­گیری: برنامه های آموزش بهداشت جنسی می توانند باعث بهبود رضایت جنسی و در نتیجه افزایش کیفیت زندگی زناشویی شوند. لذا با توجه به تأثیر نامطلوب عدم رضایت جنسی در زندگی زوجین، آموزش بهداشت جنسی به عنوان یکی از مهمترین راهکارها جهت بهبود رضایت جنسی زوجین پیشنهاد می شود.